مقایسه حساسیت هورمون محرک فولیکولی و اسیدیته واژن در تشخیص یائسگی، سطح استرادیول سرم و علایم مرتبط

مقدمه: از زمان استفاده از روش های ایمونواسی و الیزا برای اندازه گیری سطح استرادیول و fsh سرم، نقش اسیدیته واژن علی رغم تاریخچه طولانی، بعنوان نشانه ای از پاسخ استروژنی سلول های واژینال رو به فراموشی گذاشته شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان حساسیت اسیدیته واژن در تشخیص یائسگی و سطح سرمی استروژن و ارتباط ان با دو شکایت شایع یائسگی گرگرفتگی و خشکی واژن می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر، مطالعه ای توصیفی و مقطعی است که بر روی 250 خانم 60-45سال انجام شد. روش نمونه گیری بطور غیر تصادفی مبتنی برعدم وجود عفونت واژینال، عدم هورمون تراپی، عدم استفاده از دوش واژینال و مقاربت در سه روز قبل از معاینه انجام گردید. اسیدیته واژن، fsh و استرادیول سرم اندازه گیری شدند و اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری spss و تست های مجذور کای و اسپیرمن و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج: میانگین سن زنان 4/44/50 سال بود که 7/45% زنان، یائسه و 3/54% در مرحله گذر از یائسگی بودند. میانگین اسیدیته واژن 66/057/5 به دست آمد و ارتباط بین ph واژن با سطح fsh و استرادیول سرم معنی دار شد(000/0 p= و 04/0p=). با در نظر گرفتن سطح fsh سرم بیشتر یا مساوی miu/ml20 به عنوان شاخص یائسگی، حساسیت ph واژن بیشتر از 5 در تشخیص یائسگی 60% و حساسیت این سطح اسیدیته واژن در تشخیص سطح استرادیول سرم کمتر از pg/ml 40، 55% به دست آمد. بین گرگرفتگی و خشکی واژن با افزایش ph واژن نیز رابطه معنی دار وجود داشت.نتیجه گیری: اندازه گیری اسیدیته واژن به عنوان روشی آلترناتیو، ارزان و غیرتهاجمی درکمک به تشخیص یائسگی و سطح استرادیول سرم و علایم مرتبط با دوران حوالی یائسگی و یائسگی می تواند مد نظرقرار گیرد.